Üniversiteye yeni başladığım dönemlerdi. Yeni bir şehre gelmiş yeni insanlar tanıdığım zamanlardı. Ortak zevklerden dolayı fazla sürmeden ufak bir arkadaş grubumuz olmuştu. Dersler dışında gerek etkinliklerde olsun gerek de gezdiğimiz zamanlarda beraber takılırdık.
İçimizde sevgilisi olanlar da vardı ve onlar da bu ufak grubumuza katılmaktan memnuniyet duyuyordu. Çabuk kaynaşmıştık.
Hepimiz bir araya gelemesek bile illaki gruptan birileri birbiriyle konuşur buluşur vakit geçirirdi.
Yine bir gün grubun tümü ve sevgilisi olanların sevgilileri sahil kenarında toplanmış bira içen bira şarap içen şarap içiyordu. Kimdi hatırlamıyorum içimizden biri ortaya bir soru attı.
Aşkın rengi nedir diye ?
Çoğunlukla kırmızı diyen oldu. Arada farklı renkler söyleyenler olsa da. Neden kırmızı diye bir soru da ben attım ortaya.
Cezbediciliğinden dedi biri diğeri tutkusundan bir diğeri ise alışılmış olmaktan dedi. Böyle farklı farklı cevaplar söylenildi.
Sonra sözü ben aldım.
Kırmızı heyecan veren korku veren bir yandan da tutkuyu hissettiren şehvetlendiren renktir. Aşkın kendisi de içinde zıt duyguları barındırır. Mantık ile duygular arasındaki köprü de bu kırmızı renktir. Gerçek bir aşkta olduğu gibi.
Ve beyaz bir ten hayal edin kucağınıza uzanmış. Eteği beline kadar sıyrılmış. Kalça gözünüzün önünde. Bu beyaz ten ilginizi çeker bir arzu doğurur değil mi? Peki arka arkaya birkaç tokat attığınızı düşünün o kalçaya. Kırmızı hale geldiğini. Bu sizin içinizde karıncaların gezmesine neden olacak o heyecanı yaratır. Aşkta bu duyguyu yaşatır. Diye uzun uzun anlattım.
Sözümü bitirdiğimde yüzüme doğru olan bakışlarını gördüğümde onlara karşı tebessüm ettim ve içkilerimize devam ettik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder